“Artist Manager Roberto Galanto” zag ik staan op haar Linkedinprofiel. Mijn interesse was gewekt, zeker toen ik iets verder naar beneden scrolde. Mariëlle heeft een leven achter zich, in het onderwijs. Daar heeft ze werkelijk van alles gedaan. En nu? “Helemaal niets. Althans, niet in het onderwijs.” Mensen helpen, daarmee vult ze haar bestaan.
Mariëlle Blijboom
Strakke regelgeving en starre bestuurders
Mensen zoals Roberto Galanto, haar zoon (eigenaar van restaurant Da Mike in Bennebroek), studenten die even niet weten welke richting ze moeten kiezen, enz. Daarnaast is Mariëlle bestuurslid van Stichting De Baan, ook daar geniet ze van. Het onderwijs heeft haar veel gebracht, maar de laatste jaren liep ze stuk op de strakke regelgeving en starre bestuurders.
Een lastige pubertijd
“Het onderwijs moet terug naar leerlingen en docenten. Voorheen kon je zomaar een lesuur met elkaar praten, daar is nu geen tijd meer voor. Daar is het onderwijs zeker niet beter van geworden.” Teleurgesteld? Nee, Mariëlle is een gelukkig mens. Dat is ze - met uitzondering van een lastige pubertijd - altijd geweest. “Maar dat hoort er nou eenmaal bij.”
Het hart op de tong
“Wel erg jammer dat mijn ouders er niet meer zijn, naarmate je ouder wordt ga je elkaar steeds beter begrijpen.” Een gevoelsmens met een uitgesproken mening en het hart op de tong. Terugkijkend was de 18 jaar in het individueel beroepsonderwijs de mooiste periode. “Daar zijn ze minder aan regels gebonden”, maar ook bij andere werkgevers heeft Mariëlle het leuk gehad.
Dan doe je dat toch
Als directeur vmbo bij het Oostvaarders College bijvoorbeeld, en als directeur bij de Dans & Theater opleiding bij het Nova college - daar hoorde je de hele dag muziek - en het MBO College Amstelland. Die directeur gaf haar de vrijheid. “Dan doe je dat toch” was zijn reactie op haar idee om een piano neer te zetten in de hal. Dat heeft ze gedaan. Iedere ochtend kwam er een pianist spelen, die zorgde voor een bijna serene rust in het anders zo drukke schoolgebouw.
Een geboren Italiaan
Diezelfde pianist kwam met het voorstel om ook een zanger uit te nodigen. Zo kwam Mariëlle in contact met Roberto Galanto, een geboren Italiaan. Ze hoorde hem zingen en was meteen verkocht. Inmiddels is Mariëlle zijn manager, gewoon omdat het kan. Hij heeft net als Mariëlle zijn hart gevolgd en kwam naar Nederland, studeert aan het conservatorium en treedt met de hulp van Mariëlle regelmatig op, onder andere in het restaurant van haar zoon.
