Salam Aleikum, met die woorden verwelkomt Mostafa de groep mannen. Ze komen overal vandaan: Irak, Marokko, Suriname, Afghanistan, enz. Aleikum Salam, antwoorden ze in koor. Imi bekijkt het tevreden lachend van de zijkant. “Een mooie opkomst.” In een zaal van wijkcentrum De Til zitten twintig mannen - migrantenvaders - die ideeën en ervaringen komen uitwisselen over het opvoeden van hun kinderen, in Nederland. Een onderwerp dat Imi na aan het hart ligt.
Imi Nijholt
Kakelvers van het platteland
“Ik werk nu zo'n zeventien jaar bij Haarlem Effect en daarvoor bij andere welzijnsorganisaties, in Amsterdam.” Ze groeide op in het hoge noorden, bij haar ouders op een boerderij. De liefde bracht haar naar het westen. Haarlem-Noord is haar nieuwe thuis. “In Amsterdam begon ik als meisje van twintig, net afgestudeerd en kakelvers van het platteland. Amsterdam-West, in een wijk die toen het A-dorp werd genoemd.”
Moskeemannen
“Daar heb ik geleerd om zonder oordeel overal op af te stappen, open te staan voor wat anders is. Dat vind ik ook het mooie van de multiculturele samenleving.” Die open blik bracht Imi in contact met Mostafa en drie andere moskeemannen. Door Imi zo genoemd omdat de mannen verbonden zijn aan de Arrahman Moskee in Haarlem Centrum. Samen met hen organiseert ze deze bijeenkomsten. “Eerst praten en dan samen eten, door de moskeemannen klaargemaakt.” Deze bijeenkomst is de zesde en laatste van dit jaar.
Een hartelijke hand
Imi maakt van de gelegenheid gebruik om de bijeenkomsten te evalueren. “Wat vonden jullie ervan en komen jullie volgend jaar weer?” De migrantenvaders knikken bevestigend. “En hoe zou het beter kunnen?” De vaders praten door elkaar, denken hardop mee. Imi luistert aandachtig naar het vaak gebroken Nederlands. Over twee dingen zijn ze het eens. Meer Haarlemmers én het eten, dat was heerlijk! Bij het afscheid nemen krijgt Imi van alle vaders een hartelijke hand. Tot volgend jaar, als het aan Imi en de moskeemannen ligt.
41 jaar geleden
“Daar ga ik m'n best voor doen” zegt Imi heel beslist. Ouderschap en het multiculturele, die combinatie vormt de rode draad in haar werk bij Haarlem Effect. “Het woord buitenlanders gebruik je nu niet meer, 41 jaar geleden nog wel. Toen schreef ik in mijn eerste sollicitatiebrief dat ik graag met hen wilde werken.” Nu doet ze niet anders. “In Schalkwijk ben ik betrokken bij de wijkacademie opvoeden, ik werk nauw samen met onze wijkcontactvrouwen Aysel en Saida. Ja, ik vind het gewoon heerlijk om met mensen van verschillende culturen samen te werken.”
