“Een vogel hoort niet in een kooi, die moet vliegen. Zo was het ook met mij.” Dalia is geboren in Egypte, trouwde daar en kwam met haar man naar Nederland, die had hier sinds 1984 zijn werk. Ze kreeg kinderen en werd teruggestuurd, met twee dochters naar haar vaderland. “Afschuwelijk.” Ze voelde zich een vreemde in eigen land en streng gecontroleerd bij alles wat ze deed. Zo'n 8 jaar geleden kwam ze met haar dochters terug naar Nederland. Daar wonen ze nog steeds, in Schalkwijk.
Dalia Hassanin
Met vlag en wimpel
Inmiddels zijn haar dochters 12 en 14 jaar oud en Dalia heeft er alles aan gedaan om hier te integreren. De inburgeringscursus deed ze ruim binnen de gestelde tijd, voor het inburgeringsexamen slaagde ze met vlag en wimpel én ze heeft zich twee jaar geleden aangesloten bij de door Haarlem Effect ondersteunde Wijkacademie Opvoeden. “Mijn dochters groeiden op in een voor mij vreemde cultuur, ik vond - en vind - het erg moeilijk om ze ruimte te geven.”
In september mag ze weer
“Op school zijn mijn dochters Nederlands en ik ben opgegroeid met de normen en waarden van Egypte. Hoe ga je daarmee om? Daar heb ik op de Wijkacademie veel over gepraat, met andere deelnemers van buitenlandse afkomst én met gastdocenten. Daarnaast hebben we toneel gespeeld, rollenspellen gedaan. Gezinssituaties nagespeeld. “Ik mocht de man spelen en kreeg daar complimenten voor” zegt Dalia met een stralende lach. De Wijkacademie heeft Dalia echt geholpen en in september mag ze weer, dan begint het nieuwe jaar.
Ook Dalia vliegt verder
Haar dochters? Die zitten op de Middelbare School, de jongste tweetalig op het Mendel. “Op de basisschool heb ik ze altijd gebracht en gehaald. Dat kan nu niet meer. “Nog wel geprobeerd, maar ik werd weggestuurd” vertelt Dalia lachend. Ze moeten zelfstandig worden, werd haar door docenten verteld. Ook Dalia vliegt verder. Na de zomer als vrijwilliger, assistent leidster van een speelgroep, bij Haarlem Effect. En ze wil graag studeren. Haar doel? “Als praktijkondersteuner werken in het onderwijs.”
Dus ja, we gaan
En Egypte? Deze zomer gaat ze terug, met haar man en dochters op vakantie naar haar vaderland. De twijfel is te zien in haar ogen. “Egypte is veranderd, er gebeurt van alles waar ik me zorgen over maak. Toch moet ik gaan. De tickets zijn geboekt én ik heb mijn broer, zus en oude moeder al heel lang niet gezien. Dus ja, we gaan.” Voor een paar weken, daarna vliegen ze snel terug naar Nederland.
